Η ζωή του λαϊκού ζωγράφου Θεόφιλου μέσα από τα μάτια των παιδιών του 5ου Νηπιαγωγείου Κερατσινίου
Κάποτε στα παλιά τα χρόνια στη Μυτιλήνη γεννήθηκε ένα αγόρι που την μαμά του την έλεγαν Πηνελόπη και τον μπαμπά του Γαβριήλ.
Το πρώτο βράδυ ήρθαν οι τρεις Χάριτες και έδωσαν τις ευχές τους στο μωρό.
Στον Θεόφιλο δεν άρεσε το σχολείο, αλλά αγαπούσε πολύ να πηγαίνει στο εργαστήρι του παππού του που ήταν αγιογράφος και να τον βλέπει που ζωγράφιζε.
Τού άρεσε να βγαίνει φωτογραφίες και να ντύνεται τσολιάς.
Μια μέρα, ενώ ζωγράφιζε έναν τοίχο, έπεσε και χτύπησε το πόδι του.
Στον Βόλο τον βρίσκει οΓιάννης Κοντός, ο οποίος καταλαβαίνει αμέσως πόσο σπουδαίος ζωγράφος είναι.
Από τον Βόλο επιστρέφει στη Μυτιλήνη και τον βρίσκει ο Στρατής Ελευθεριάδης
που κι αυτός αναγνώρισε το ταλέντο του Θεόφιλου
και τον έκανε γνωστό σε όλον τον κόσμο.
